De Dom van Essen, de in 1958 opgerichte kathedraal van het Ruhrbisdom Essen, kijkt terug op een geschiedenis van ongeveer 1150 jaar. Rond 850 werd hier een vrouwenklooster gesticht, dat in de vroege en hoge middeleeuwen een van de belangrijkste religieuze instellingen voor vrouwen in het Duitse Rijk was. De eerste collegiale kerk werd gebouwd in 870.
Door brandongelukken moest het gebouw, ook wel de Minsterkerk genoemd, meerdere malen worden verbouwd. Na de secularisatie werd de kerk in 1803 parochiekerk van de parochie Münster. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Minster zwaar beschadigd. Na de wederopbouw werd zij bij de oprichting van het bisdom Essen in 1958 benoemd tot domkerk, de kathedraal van het nieuwe bisdom.
De domschat van Essen wordt beschouwd als de belangrijkste nalatenschap van het vrouwenklooster van Essen. Twee van de belangrijkste kunstwerken worden nog steeds in de kathedraal bewaard. De Gouden Madonna, het oudste volledig gebeeldhouwde Mariabeeld ter wereld, is het belangrijkste kunstwerk in het Ruhrgebied. Het Mariabeeld, dat dateert van rond 980 na Christus, is ook nu nog een zeer vereerd genadebeeld en staat in de linkerzijbeuk van de Dom van Essen. De zevenarmige kandelaar heeft ook nog steeds zijn plaats in de kathedraal.
Een ander kunstwerk troont boven het portaal van het huidige bisschopshuis op de Burgplatz: de gouden engel van de kunstenaar Ewald Mataré, die door de inwoners van Essen liefkozend de "Mataré-engel" wordt genoemd, staat daar al bijna 70 jaar.
Weer
